KARATE

Aslında tüm hikaye bir ailenin çocuğuna spor yaptırmak istemesiyle başlar. Çocuğunun serbest zamanını değerlendirmesi, iyi vakit geçirmesi, kendini daha iyi ifade etmesi, sosyal bir arkadaş çevresi oluşturması, geleceğe yönelik sağlıklı ve iyi bir vatandaş, kuracağı aile için iyi bir anne veya baba olması bir ailenin istemesiyle mümkün olabilir.

Antrenör ve arkadaşlar ile tanışma birkaç dersi bulabilir. İlk derslerde “herkes beni mi izliyor acaba?” utangaçlığı hemen her çocukta oluyor. Zaman geçtikçe bu utangaçlık yerini kendini iyi hissedeceği bir ortama bırakıyor. Sporcunun Karateyi sevmesi, isteyerek antrenmana gelmesi, çok çalışması onu hikayesinde iz bıraktıracak başarılara ulaştıracaktır. Bazı sporcular Karate sporuna daha yetenekli olabilirler, yeteneği eksik kalanlar ise çok çalışıp çok isteyerek bu farkı kapatabilirler. Çok çalışan veya yetenekli olan sporcular antrenörün aklında hemen isimleriyle yer ederler. Beyaz kuşaktan başlayan karate sporcusu kuşak almaya başladığında karate turnuvalarına katılır. Antrenör, sporcu ve veliler için hikayenin bu bölümü daha güzel daha gurur vericidir. Her sporcu için bu hikaye kendi adıyla farklı yazılır. Bazen Damla Nur GÖR olur, zamanı gelir Türkiye 2. Si olup ülkeni İtalya da temsil edersin. Bazen Akif Yücel olur ülkeni uluslararası turnuvada şampiyon olarak ay yıldızlı bayrağı en yükseklere çektirirsin.

Belediye başkanından, spor kulüp başkanına, gençlik ve spor hizmetleri müdüründen, ofis personeline, kulüp çalışanından antrenörüne, sporcudan velisine kadar herkes bu hikayenin bir parçasıdır. Sporcuları sokağın karanlığından da, teknolojinin bağımlılığından da kurtarmak spor ile mümkündür. Biz ekip olarak bu hikayeyi kendi adına yazmak isteyen herkesi bekliyoruz.